Thiazolidinedionderivaten en cardiovasculaire uitkomsten bij ouderen met diabetes mellitus

Achtergrond. Hoewel het gebruik van thiazolidinedionderivaten bij diabetes mellitus is geassocieerd met een verhoogd risico van hartfalen en mogelijk acuut myocardinfarct, is deze associatie op populatieniveau niet onderzocht. 

Methode. In de Canadese provincie Ontario bestaan diverse geautomatiseerde bestanden waarin gegevens over de gezondheid van mensen worden opgeslagen, zoals aantal en soort voorschriften, ziekenhuisopnamen en overlijden. Hierdoor is het mogelijk onderzoek te doen naar geneesmiddelen en de relatie met ziekten en overlijden van een bevolking. In een patiëntcontroleonderzoek dat was gebaseerd ('genest') op een retrospectief cohortonderzoek van dergelijke geautomatiseerde gegevens, werd de associatie onderzocht van hartfalen, myocardinfarct en mortaliteit bij gebruik van pioglitazon en rosiglitazon in vergelijking met andere orale bloedglucoseverlagende middelen.1 Patiënten van 66 jaar en ouder met diabetes mellitus die tenminste één oraal bloedglucoseverlagend middel gebruikten tussen 2002 en 2005 werden ingesloten en gevolgd tot maart 2006. De primaire uitkomstmaat was een bezoek aan een eerstehulppost of een ziekenhuisopname vanwege hartfalen. De secundaire uitkomstmaten waren een bezoek aan een eerstehulppost of een ziekenhuisopname wegens acuut myocardinfarct en mortaliteit ongeacht de oorzaak.

Resultaat. In totaal werden 159.026 patiënten ingesloten en zij werden gedurende een mediane periode van 3,8 jaar gevolgd. Huidig gebruik van rosiglitazon was geassocieerd met een verhoogd risico van hartfalen (RR 1,60 [95%BI=1,21-2,10]), evenals een verhoogd risico van myocardinfarct (RR 1,40 [1,05-1,86]), beide in vergelijking met andere middelen. Het risico van overlijden was ook significant verhoogd (RR 1,29 [1,02-1,62]). Bij pioglitazon werden deze verhoogde risico’s niet gevonden.

Conclusie onderzoekers. Het gebruik van rosiglitazon gaat, in vergelijking met andere orale bloedglucoseverlagende middelen, gepaard met verhoogde risico’s van hartfalen, myocardinfarct en overlijden. Het aantal patiënten dat pioglitazon gebruikte was volgens de onderzoekers waarschijnlijk te klein om een mogelijk verband met deze ongewenste effecten aan te kunnen tonen.

Plaatsbepaling

Dit onderzoek toont opnieuw het verhoogde cardiovasculaire risico van rosiglitazon, nu ook bij oudere patiënten. Dat risico betreft niet alleen hartfalen, maar ook myocardinfarct en overlijden. Hiermee wordt het eerder gegeven advies rosiglitazon niet meer voor te schrijven ondersteund (Gebu 2007; 41: 105-112).